ජීවත් වන්නට
නිමේශයකට
සිනහවක් මට දෙන්න
කවුරු නම් රැදේවිද
තනි වූ නෙත් අබියස
හෙට
ජීවිතය නොවිදවා
විඳින්නට මොහොතකට
මගේ හිස පිරි මැද
වදනක් පවසන්න ආදරෙන්
කවුරු නම් සිටීවිද
හෙට
මුවඟ රැදෙන විට සිනහවක්
දැනෙන විට හදවතට සනසුමක්
පතමි මම උදා නොවන්නට
දෛවය සරදම් කරනා
හෙට
No comments:
Post a Comment