දැන් රටේ ලෝකෙ

තාත්ත හිටියෙ මනෝ ලෝකෙ
අම්ම හිටියෙ හීන ලෝකෙ
අක්කට ඕනෙ ප්‍රේම ලෝකෙ
දන්නෙ නෑ අයිය මොන ලෝකෙ
ඒ හින්ද මට යන්න වුනා
.
.
.
දිව්‍යලෝකෙ!

පාට නැත

අනන්ත අහස පුරාවට
ඒක් හිස් පිටුවකි
චිත්‍රයක් අදින්නට
පාට සෙව්වෙමි
ඒත්
දේදුන්නක් පායා නැත!

අරමුණ

හබා යමි 
අරමුණ
හැබෑවත්
සිහිනයත්
යා කරනු පිණිස

ලියවෙන්නෙ නැති කතන්දර

ලියන්න හිතුනත්
ලියවෙන්නෙ නැති
කතන්දර

පොත් රාක්කෙ
ඉඩ මදිවෙයි
මතක ගබඩාවට දාල
දොර වැහුව

කාවො කාල තිබුනොතින්
හිත දොස්
කියාවිද?

නෙත් වසා සිහිකරමි

හිනැහෙනවද ඔබ?
තාමත් ඉස්සර වගේ
සේපාලිකා මල් දුටුව සඳ සේ
නෙත් වසා සිහිකරමි
ඔය සිනා මුව මඬළ
..................
නෙතඟ සීතල මන්ද

ඔව්
මම රාධා නොවේ!